Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα αισθήματα ανησυχίας ή φόβου που αισθάνεται ο άνθρωπος, ειδικότερα όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με κάποιο πολύ σημαντικό γεγονός για τον ίδιο ή μπροστά σε μια πολύ σημαντική απόφαση για τη ζωή του.

Άγχος αντιμετωπίζουμε, για παράδειγμα, όταν έχουμε μπροστά μας κάποιες σημαντικές εξετάσεις, όταν θέλουμε να αποφασίσουμε αν θα αφήσουμε τη δουλειά μας ή όχι, πριν από μια μετακόμιση κτλ. Το σώμα αντιδρώντας ενστικτωδώς σε αυτή την κατάσταση, σαν να επρόκειτο να δεχτεί κάποια πραγματική απειλή, προσαρμόζεται, κι έτσι ο άνθρωπος βιώνει αίσθημα ταχύτερης αναπνοής, εφίδρωση, σφίξιμο μυών, σφίξιμο στο στομάχι, διέγερση, αυξημένη δραστηριότητα κ.λ.π.


Όπως ο άνθρωπος μιας παλαιότερης εποχής που προετοιμαζόταν σωματικά να το βάλει στα πόδια για να γλυτώσει από ένα κίνδυνο ή να επιτεθεί για να τον αντιμετωπίσει, έτσι και ο άνθρωπος σήμερα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν συνιστούν πραγματική σωματική απειλή για αυτόν. Υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας και επιστήμονες που θεωρούν ότι το άγχος «σε μικρές δόσεις» ωφελεί τον άνθρωπο, διότι τον κάνει περισσότερο ετοιμοπόλεμο, διεκδικητικό και μαχητικό στις προκλήσεις της ζωής. Άλλωστε, γνωστή είναι η φράση «δημιουργικό αγχος». Γνωρίζοντας, όμως, την προέλευση και την λειτουργία του άγχους, αν και σεβόμαστε την άποψη αυτή, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι υπάρχει «δημιουργικό άγχος».

Θεωρούμε ότι το άγχος, όταν ξεπερνά ένα κοινωνικά αποδεκτό επίπεδο, το οποίο δεν είναι σαφές και συγκεκριμένο για όλο το κόσμο, αλλά και όταν παραλύει με κάποιον τρόπο τον άνθρωπο από το να λειτουργήσει επαρκώς στην καθημερινότητα του, χρειάζεται κάποιου τύπου υποστήριξη.


Σε γενικές γραμμές, η προτεινόμενη θεραπεία  για την αντιμετώπιση του άγχους εξαρτάται από τον επαγγελματία Ψυχικής Υγείας στον οποίο απευθυνόμαστε. Κάποιος μπορεί να προτείνει μια σύντομη ψυχοθεραπεία, άλλος μια μακρόχρονη, ένας τρίτος φαρμακευτική αγωγή ή και συνδυασμό των παραπάνω.
Ως έναυσμα προβληματισμού, θα μπορούσαμε να θέσουμε τα εξής ερωτήματα:
1. Ποια είναι η κατάσταση που μου προκαλεί άγχος;
2. Τι ακριβώς με φοβίζει σε αυτήν;
3. Ποιος μπορεί να με βοηθήσει σε αυτό το θέμα;
4. Πώς θα ήθελα να αντιδρώ σε ανάλογα ζητήματα ώστε να μην αγχώνομαι σε αυτό το βαθμό;
5. Τι είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω ώστε να έχω την καλύτερη δυνατή έκβαση;